Άννα Μερτζάνη
Ημερίδα 1
“Πρώτη συνάντηση με θέμα: Τι είναι η Σχολή Γονέων ”.
Στην πρώτη μας συνάντηση έγινε αναφορά στο πώς θα μπορούσε ιδανικά να λειτουργεί η Σχολή Γονέων. Αυτό κατά την γνώμη μου θα επιτευχθεί με την εκπαίδευση κι ενίσχυση σε τρεις βασικές ικανότητες: της ομαδικότητας, της ανοιχτής έκφρασης και της αλλαγής. Με ποιον τρόπο μπορεί αυτό να γίνει;
- Ομαδικότητα: δεν κάνω “πηγαδάκια”, ακούω τον συνομιλητή μου, λειτουργώ για το κοινό καλό της ομάδας- Σχολής
- Ανοιχτή έκφραση: τολμώ να ανοιχτώ, να εκτεθώ, να μιλήσω περισσότερο για τον εαυτό μου, όχι τόσο για τους άλλους
- Αλλαγή: εφαρμόζω αυτά που μαθαίνω στην καθημερινότητα μου, εμπιστεύομαι κι αφήνομαι στο μη γνώριμο, ώστε να ανατρέψω τα παλιά μοντέλα συμπεριφοράς.
Καθώς η Σχολή Γονέων είναι ένα Σχολείο για Γονείς, μέσα στο οποίο δοκιμάζονται οι ικανότητες μας και επεκτείνονται, ανατρέπονται ή/ και ενισχύονται και καλλιεργούνται οι γνώσεις μας, σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό οι γονείς να έχουν τα τετράδια τους στα οποία θα σημειώνουν ό,τι τους ενδιαφέρει και θα μπορούν να ανατρέχουν σε αυτό όποτε θελήσουν. Σε αυτά λοιπόν ξεκινήσαμε στην πρώτη συνάντηση με τις παρακάτω ασκήσεις.
- Γράφω που θεωρώ ότι υστερώ και που θεωρώ ότι επαρκώ σαν γονιός;
- Γράφω το ή τα συναισθήματα που βιώνω πιο συχνά τώρα τελευταία, αναφορικά με τα παιδιά μου.
- Γράφω τρία θέματα που θεωρώ πιο φλέγοντα, πιο αναγκαία να συζητηθούν και να αναλυθούν στη Σχολή Γονέων.
Άννα Μερτζάνη
Ημερίδα 1
“Πρώτη συνάντηση με θέμα: Τι είναι η Σχολή Γονέων ”.
Στην πρώτη μας συνάντηση έγινε αναφορά στο πώς θα μπορούσε ιδανικά να λειτουργεί η Σχολή Γονέων. Αυτό κατά την γνώμη μου θα επιτευχθεί με την εκπαίδευση κι ενίσχυση σε τρεις βασικές ικανότητες: της ομαδικότητας, της ανοιχτής έκφρασης και της αλλαγής. Με ποιον τρόπο μπορεί αυτό να γίνει;
- Ομαδικότητα: δεν κάνω “πηγαδάκια”, ακούω τον συνομιλητή μου, λειτουργώ για το κοινό καλό της ομάδας- Σχολής
- Ανοιχτή έκφραση: τολμώ να ανοιχτώ, να εκτεθώ, να μιλήσω περισσότερο για τον εαυτό μου, όχι τόσο για τους άλλους
- Αλλαγή: εφαρμόζω αυτά που μαθαίνω στην καθημερινότητα μου, εμπιστεύομαι κι αφήνομαι στο μη γνώριμο, ώστε να ανατρέψω τα παλιά μοντέλα συμπεριφοράς.
Καθώς η Σχολή Γονέων είναι ένα Σχολείο για Γονείς, μέσα στο οποίο δοκιμάζονται οι ικανότητες μας και επεκτείνονται, ανατρέπονται ή/ και ενισχύονται και καλλιεργούνται οι γνώσεις μας, σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό οι γονείς να έχουν τα τετράδια τους στα οποία θα σημειώνουν ό,τι τους ενδιαφέρει και θα μπορούν να ανατρέχουν σε αυτό όποτε θελήσουν. Σε αυτά λοιπόν ξεκινήσαμε στην πρώτη συνάντηση με τις παρακάτω ασκήσεις.
- Γράφω που θεωρώ ότι υστερώ και που θεωρώ ότι επαρκώ σαν γονιός;
- Γράφω το ή τα συναισθήματα που βιώνω πιο συχνά τώρα τελευταία, αναφορικά με τα παιδιά μου.
- Γράφω τρία θέματα που θεωρώ πιο φλέγοντα, πιο αναγκαία να συζητηθούν και να αναλυθούν στη Σχολή Γονέων.
Αφού μοιραστήκαμε (όποιος ήθελε, ό,τι ήθελε) όσα γράψαμε και τις σκέψεις μας πάνω σε αυτά, συγκέντρωσα τα θέματα προς ανάπτυξη. Από αυτά, αλλά και από την δική μου κρίση σχετικά με το τι προέκυπτε από την ροή των συναντήσεων μας, έγιναν 6 συναντήσεις με τους παρακάτω τίτλους:
- “Καλός γονιός, κακός γονιός: ενοχές, ντροπή, φόβος. Πόσο συχνά βιώνουμε τα παραπάνω συναισθήματα και τι σημαίνει αυτό”.
- “Μαθαίνουμε να βάζουμε όρια: θυμός, νεύρα, παρορμητικότητα και πώς τα διαχειριζόμαστε”.
- “Αδερφική σχέση, τί μας ενώνει, τί μας χωρίζει;”
- “Σχολικός εκφοβισμός, bullying: παιδί, δάσκαλος, γονιός. Πάμε να λύσουμε μαζί το δύσκολο θέμα του σχολικού εκφοβισμού”.
- “Πολυπολιτισμικότητα, διγλωσσία, διαφορετικότητα: Μαθαίνουμε τρόπους επικοινωνίας”.
- “Φιλία: Μαθαίνουμε στα παιδιά μας την κοινωνικοποίηση, αλλά και τη δημιουργία σχέσεων”.
Μιας και η πρώτη μας συνάντηση δεν είχε κάποιο θέμα, αναφέρθηκα λίγο στα “κακομαθημένα παιδιά”…
Κακώς μαθημένο είναι ένα παιδί που:
- ενώ αναζητά την προσοχή παίρνει απόρριψη,
- ενώ αναζητά την τρυφερότητα, παίρνει επίκριση,
- ενώ αναζητά την αναγνώριση, παίρνει αδιαφορία,
- ενώ αναζητά την ασφάλεια, παίρνει χαλαρά όρια,
- ενώ αναζητά αποδοχή, παίρνει καθαίρεση,
- ενώ αναζητά αγάπη, παίρνει εγκατάλειψη.
Κακώς μαθημένο είναι επίσης ένα παιδί που:
- ζει υπερπροστατευμένο,
- ζει με αυστηρούς περιορισμούς,
- ζει σε ένα περιβάλλον με έλλειψη έκφρασης συναισθημάτων ( ένα περιβάλλον με παγωμένα ή ουδέτερα συναισθήματα)
- ζει σε ένα περιβάλλον, όπου δεν νιώθει συνεχώς ευπρόσδεκτο.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ “ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ”, ΕΝΑ “ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ”, ΕΝΑ “ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ-ΒΙΑΙΟ”, ΕΝΑ “ΔΥΣΚΟΛΟ” ΠΑΙΔΙ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΑΣ…